Ο Κειμενογράφος μου

Αγαπητέ φίλε
Κώστα
Σε περιμένω στη γιορτή
που θα κάνω για τα γενέθλιά μου
την Κυριακή στις 19 Οκτωβρίου
και ώρα 6.30 το απόγευμα.
Η διεύθυνσή μου είναι:
Σωκίων 98, Αλσούπολη
και το τηλέφωνό μου:
2104234567
Θα περάσουμε φανταστικά!

Η φίλη σου
Βάσια

Περιγράφω τον εαυτό μου

Με λένε . . . . . . . . . . . . . . . . Τα . . . . . . . . . . μου είναι . . . . . . . . . . . . . και τα . . . . . . . . . . . . . μου είναι . . . . . . . . . . . . . . . Έχω . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Οι φίλοι μου λένε για μένα:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . 2013

Αγαπη. . . . . . . . . . . . . . . . ,

Σου γράφω για . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Μου αρέσει . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Εσύ τι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Με αγάπη

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Αλεπού και το σταφύλι (Μύθοι Αισώπου)

Μια αλεπου πεινασμενη ειδε πανω σ' ενα δεντρο πλεγμενη μια κληματαρια γεματη χοντρορωγα, κατακιτρινα σταφυλια. Τα ζηλεψε και πολυ επιθυμουσε να τα δοκιμασει, μα πως ν' ανεβει. Οι αλεπουδες δεν ειναι γατια, να πιανουνται με τα νυχια τους και ν' ανεβαινουν οπου τους αρεσει.

Ωστοσο, δοκιμασε καμποσες φορες.

Πιαστηκε απο δω, πιαστηκε απο κει, τιποτα δεν καταφερνε. Καθοτανε μονο κατω, σηκωνε τα ματια της στα σταφυλια, τα κοιταζε καλα καλα κι ο καημος τους την ετρωγε. Στα κατατελευταια απελπισμενη, για να παρηγορηθει, κοροιδεψε η ιδια τον εαυτο της:

- Δε βαριεσαι, δεν πειραζει, ας παμε παρακατω... Εξαλλου αυτα δεν τρωγουνται.Aγινωτα ειναι ακομη... Τα σταφυλια, ακουοντας τη, μοιαζανε να την ειρωνευονται να την περιγελουν.

- Ακους εκει... ειμαστε, λεει, αγινωτα!... εμεις, κυρα-αλεπου, αγινωτα δεν ειμαστε. Γλυκα σαν το μελι ειμαστε. Μα αφου δε μας φτανεις, τι να πεις... Μας λες αγινωτα, για να ξεγελασεις την ανημπορια σου!...